Pamiętnik opisujący podróż autora po Polsce i Litwie między latami 1811 a 1828 z przepięknymi drzeworytami dworków, zamków i kościołów. Niemcewicz często i chętnie zbaczał z dróg, aby zobaczyć pobliskie biblioteki czy miejskie archiwa, przyjrzeć się dokładniej i opisać zabytkowe świątynie bądź obejrzeć ruiny jakiegoś zamku czy pałacu. Zwiedzał niewielkie miasteczka, przyglądał się życiu ich mieszkańców, ich pracy czy w fabrykach, czy na roli. Wspomina w swym dziele o polach bitew, o mijanych pomnikach i grobowcach. Julian Ursyn Niemcewicz (1758-1841) - sławny poeta, dramatopisarz i powieściopisarz, współautor projektu Konstytucji 3 Maja, sekretarz Tadeusza Kościuszki podczas Insurekcji Kościuszkowskiej, sekretarz senatu w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim. Z racji zajmowanego stanowiska w latach 1811 – 1828 wizytował szkoły na terenie całego kraju. Przejeżdżając z miasta do miasta zwiedzał wsie i miasteczka etapowe oraz pilnie obserwował ich mieszkańców.

(opis wydawcy)