Jedno z podejść badawczych w historii filozofii polega na usytuowaniu wielkich myślicieli przeszłości w historycznym kontekście, w którym pracowali i określeniu, jakie społeczne, polityczne, kulturowe i filozoficzne okoliczności wpływały na ich idee. To podejście z pewnością ma swoje zalety, szczególnie jeśli chodzi o pomoc w poprawnym zrozumieniu co filozof miał na myśli, mówiąc to lub tamto. Jednakże realizowane nazbyt konsekwentnie, może oderwać nas od tego, co sami myśliciele uważali za istotne. Filozofowie przeszłości nie pisali po to, aby odzwierciedlić swoje czasy lub zapewnić przyszłym historykom coś do zrobienia. Ich praca była nakierowana na sprawy poza nimi, na coś innego – na prawdę o rzeczach – i co ostatecznie ma znaczenie, na to, czy udało im się ją osiągnąć. Jak sam Akwinata niegdyś napisał, „studiowanie filozofii nie polega na badaniu co kto sądził, lecz na badaniu jak się rzeczy mają”.

Fragment z książki

Edward Feser (ur. 1968), amerykański filozof, pisarz i wykładowca Pasadena City College w Kalifornii. Będąc ateistą nawrócił się na katolicyzm dzięki lekturze dzieł św. Tomasza z Akwinu i Arystotelesa. Jego Tomasz z Akwinu: Przewodnik dla początkujących jest bardzo popularnym wśród amerykańskich studentów wprowadzeniem do filozofii Akwinaty.

(opis wydawcy)