Jadwiga Zamoyska urodziła się w 1831 r. w arystokratycznej rodzinie Działyńskich. Wyszła za mąż za Władysława Zamoyskiego, polityka związanego z paryskim Hotelem Lambert. Jako wdowa zamieszkała w Kórniku w Wielkopolsce, gdzie założyła Szkołę Domowej Pracy Kobiet – instytucję oświatową kształcącą dziewczęta w chrześcijańskim duchu, uczącą szycia, gotowania, a także historii Polski, śpiewu i literatury. W książce „Zarys historii polskiej w streszczeniu” z 1910 r. w zwięzłej formie przedstawiła najważniejsze wydarzenia z dziejów Polski. W ostatnich słowach dzieła napisała: „Nie traćmy nadziei mając w pamięcisłowa Staszica: »Upaść może naród wielki, zginąć tylko nikczemny«”. Zmarła w 1923 r. Jej proces beatyfikacyjny jest w toku. Uchwałą Sejmu RP zdecydowano o ustanowieniu roku 2023 Rokiem Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej.

(opis wydawcy)